รายละเอียดเนื้อหาดนตรีชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 บทที่ 1 พื้นฐานงานดนตรี 111111 11. 1 ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับพื้นงานงานดนตรี 1111111111 1. 1. 1 ดนตรีไทย 1111111111111111 1) ยุคสมัยของดนตรีไทย 1111111111111111 2) ประเภทของเครื่องดนตรีไทย 1111111111111111 3) ลักษณะวงดนตรีไทย 1111111111111111 4) ศัพท์สังคีตดนตรีไทย 11111111111 1. 2 ดนตรีสากล 1111111111111111 1) องค์ประกอบทางดนตรีสากลเบื้องต้น 1111111111111111 2) โน้ตสากลเบื้องต้น 1111111111111111 3) ประเภทของวงดนตรีในวัฒนธรรมต่าง ๆ 1111111111111111111 3. 1) วงดนนตรีไทย 1111111111111111111 3. 2) วงดนตรีพื้นเมือง 1111111111111111111 3. 3) วงดนตรีสากล 1111111111111111 4) ศัพท์สังคีต บทที่ 2 สร้างสรรค์งานดนตรี 1111111 2. 1 การร้องเพลงประสานเสียง บทที่ 3 สุนทรียภาพทางดนตรี 1111111 3. 1 คุณค่าการฟังและการอนุรักษ์เครื่องดนตรี 1111111111 1) สุนทรียภาพทางดนตรี 1111111111 2) การอนุรักษ์ดนตรี
สมัยกรีก (Ancient Greek music) 2. สมัยโรมัน (Roman) 3. สมัยกลาง (The Middle Ages) 4. สมัยรีเนซองส์ (The Renaissance) 5. สมัยบาโรก (The Baroque Age) 6. สมัยคลาสสิก (The Classical Period) 7. สมัยโรแมนติก (The Romantic Period) 8. สมัยอิมเพรชชั่นนิสติค (The Impressionistic) 9.
1 วิธีการบรรเลง อาศัยวิธีดีด สี ตี และเป่า วิธีการผลิตเสียงดังกล่าวล้วนเป็นปัจจัยให้เครื่องดนตรีมีคุณลักษณะ ของเสียงที่ต่างกัน 5. 2 วัสดุที่ใช้ทำเครื่องดนตรี วัสดุที่ใช้ทำเครื่องดนตรีของแต่ละวัฒนธรรมจะแตกต่างกันไปตามสภาพแวดล้อมของสังคมและยุคสมัย วัสดุที่ใช้ทำเครื่องดนตรีที่แตกต่างกัน นับเป็นปัจจัยที่สำคัญประการหนึ่ง ที่ส่งผลให้เกิดความแตกต่างในด้าน สีสันของเสียง 5. 3 ขนาดและรูปทรง ลักษณะของเครื่องดนตรีที่มีรูปทรงและขนาดที่แตกต่างกัน จะเป็นปัจจัยที่ส่งผลให้เกิดความแตกต่างกันในด้านสีสันของเสียงในลักษณะที่มีความสัมพันธ์กัน 6. คีตลักษณ์ (Forms) คีตลักษณ์หรือรูปแบบของเพลง เปรียบเสมือนกรอบที่หลอมรวมเอาจังหวะ ทำนอง พื้นผิว และสีสันของเสียงให้เคลื่อนที่ไปในทิศทางเดียวกัน เพลงที่มีขนาดสั้น-ยาว วนกลับไปมา ล้วนเป็นสาระสำคัญของคีตลักษณ์ทั้งสิ้น ประเภทของวงดนตรีสากล วงดนตรีสากล คือวงดนตรีที่นำเอาเครื่องดนตรีหลายชนิดมาเล่นรวมกัน เพื่อให้เกิดวงดนตรีประเภทต่าง ๆ ตามที่ต้องการใช้ในโอกาสต่าง ๆ วงดนตรีมีหลายประเภทหลายชนิด ซึ่งมีลักษณะและโอกาสในการบรรเลงที่แตกต่างกัน แบ่งเป็น 9 ประเภท 1. วงซิมโฟนีออร์เคสตร้า (Symphony Orchestra) คนไทยเรียกว่า วงดุริยางค์ เป็นวงดนตรีสากลที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ใช้เครื่องดนตรีและผู้เล่นดนตรีจำนวนมาก อาจมีผู้บรรเลงถึง 120 คน วงดุริยางค์นับว่าเป็นวงดนตรีที่ใช้เครื่องดนตรีครบทุกประเภท การจัดวงจะมีความพิถีพิถันมาก มีการเลือกใช้เครื่องดนตรีที่มีคุณภาพ นักดนตรีที่มีฝีมือเยี่ยม ผู้อำนวยเพลงที่มีความรู้ความสามารถในการบรรเลง มีความเคร่งครัดต่อระเบียบหรือกฎเกณฑ์ต่าง ๆ มากมาย ผลการบรรเลงแต่ละครั้งจึงมีคุณภาพและคุณค่ามาก วงดุริยางค์ วงดุริยางค์จะแบ่งออกเป็น 3 ขนาด ได้แก่ 1.
2 ความสั้น-ยาวของเสียง (Duration) หมายถึง คุณสมบัติที่เกี่ยวกับความยาว-สั้นของเสียง ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่สำคัญอย่างยิ่งของการกำหนดลีลา จังหวะ ในดนตรีตะวันตก การกำหนดความสั้น-ยาวของเสียง สามารถแสดงให้เห็นได้จากลักษณะของตัวโน้ต เช่น โน้ตตัวกลม ตัวขาว และตัวดำ เป็นต้น สำหรับในดนตรีไทยนั้น แต่เดิมมิได้ใช้ระบบการบันทักโน้ตเป็นหลัก แต่ย่างไรก็ตาม การสร้างความยาว-สั้นของเสียงอาจสังเกตได้จากลีลาการกรอระนาดเอก ฆ้องวง ในกรณีของซออาจแสดงออกมาในลักษณะของการลากคันชักยาวๆ 1. 3 ความเข้มของเสียง (Intensity) ความเข้มของสียงเกี่ยวข้องกับน้ำหนักของความหนักเบาของเสียง ความเข้มของเสียงจะเป็นคุณสมบัติที่ก่อประโยชน์ในการเกื้อหนุนเสียงให้มีลีลาจังหวะที่สมบูรณ์ 1. 4 คุณภาพของเสียง (Quality) เกิดจากคุณภาพของแหล่งกำเนิดเสียงที่แตกต่างกัน ปัจจัยที่ทำให้คุณภาพของเสียงเกิดความแตกต่างกันนั้น เกิดจากหลายสาเหตุ เช่น วิธีการผลิตเสียง รูปทรงของแหล่งกำเนิดเสียง และวัสดุที่ใช้ทำแหล่งกำเนิดเสียง ปัจจัยเหล่านี้ก่อให้เกิดลักษณะคุณภาพของเสียง ซึ่งเป็นหลักสำคัญให้ผู้ฟังสามารถแยกแยะสีสันของสียง (Tone Color) ระหว่างเครื่องดนตรีเครื่องหนึ่งกับเครื่องหนึ่งได้อย่างชัดเจน 2.
วงแตรวงชาวบ้าน วงแตรวงชาวบ้าน เป็นวงดนตรีที่พบบ่อย ๆ ในชนบท ใช้บรรเลงในเทศกาลต่าง ๆ เช่น แห่นาค แห่กฐิน แห่ผ้าป่า แห่พระ เป็นต้น ตลอดจนการบรรเลงในงานศพ แตรวงชาวบ้านเป็นวงดนตรีขนาดเล็กจัดเครื่องดนตรีตามสภาพเท่าที่มี เครื่องดนตรีที่ใช้จะเป็นเครื่องดนตรีประเภทเครื่องเป่า ได้แก่ ทรัมเป็ต ทรอมโบน บาริโทน ยูโฟเนียม คลาริเนต แซกโซโฟน กลองใหญ่ และฉาบ เป็นต้น บทเพลงที่ใช้บรรเลงใช้ได้ทุกประเภท เช่น เพลงไทย เพลงมาร์ช เพลงร้องทั่ว ๆ ไป หรือเพลงสากล ส่วนมากเป็นเพลงที่มีความสนุกสนานที่จะให้ชาวบ้านได้ร่ายรำประกอบการแห่แหนไป